VERSE 1

Varmı bir yerde noksanlık yukarı bak yukarı
Mahlukatı hayat için Rahmandır o Rahimi
Onsekiz bin alemdedir onun vechi didarı
Kudretten alır rengini varlık denen cismani
Kainatın MELiK'idir Fazlı ismi Azamı
Ezeli ebedi sonsuz hakktır mülkü nizamı
Zahiridir her katresi Abı kevser zemzemi
NUH Nebiyi düşünürsen tufan görmüş ummanı
Sidretül Münteha makam arşın yüksek katıdır
Zebur Tevrat İncil Kuran Hakikat kitabıdır
Ahir zaman peygamberi MUHAMMED-e Kuranı
O herşeyden münezzehtir O Rahmani Rahimdir
Her hücrenin var oluşu Arzı yeri sema'dır
O her canın cananıdır o herşeye Kadir'dir
Gayb-ı alemi bilinmez

NAKARAT

Lutfu'da hoş azabıda biri gül biri diken
Elestünün farkında ol canda canan var iken
Kul Uğur görmezmisin toprağı mezar iken
Hiç aldanma mala mülke fanidir insan fanidir bu dünya

VERSE 2

İnsan aciz bir varlık ömür sahte bir hayat
Bir zerre nüvesinden rızık doğurur toprak
Nev baharın içinden gül sunuyor tabiat
Meşkten önce aşk varmış zormu bunu anlamak
Zaman gizli bir vakit ne yer belli ne zemin
Kün kainat alemi dedi RABBİM gayb senin
Ölüm tadan o ruhlar değilmiydi ademin
Neden kalbin kararmış vay haline ey ahmak
Her yerde kudret eli kadirdir Hayyu-Kayyum
Atom füze yaparken kafamdaki bu beynim
Bütün ruhlar ağlarken düşünmez mi ben neyim
Dün dünyalık bezerken bugün viran o konak
Bir hüsranki son vakti biter artık hayalin
Ebedi hayat için salih olsun amelin
O Rahmeti sonsuzdur Kadir-i Zülcelâlin
O dehşeti anında hiç yanarmı dil dudak