Feragat faraza

Anlatamam özlemin o yakıcı tadını
Çeresiz derde düşen aşıkların bildiği
Sahilde ki kumlara kaç kez yazdım adını
İnsafsız dalgaların tekrar tekrar sildiği

Bahtıma bir gül düşmez mevsimin baharından
Son kıvılcım sönmüştü umut gelmez yarından
Bana sensizlik düştü zamanın rüzgarından
Sayılı bir ömürden günlerin eksildiği

Kader amansız vurdu gelir diye sananı
Zalim olan görmedi kendi için yananı
Vedasız gidişini duyduğum zaman anı
Sanki bir hayat bitti nefesin kesildiği

Sana isim vermiştim gökte ayın on dördü
Yazgım böyle yazılmış kader ağları ördü
Söylermisin dolunay benden başka kim gördü
Doğmadan ölen aşkın bir kurban edildiğini

Nakarat x2

Unutmadım ki gözlerinin rengini

Yıllardır kalpte saklı birisi
Hüzünle tararken ufku engini
Yorgun düşerdi gözlerin iris'i

Sedu

Yokluğunda özleminle boğuştum ben sevgili
Yarım kalıyor hayaller aynalara bakamıyom
Saçım sakala karıştı yol değil gittiğim
Sensizliğin denizinde boğulmuşum sevgili

Hayatımın anlamını yitirdiğim zamanda
Boş boş gezermişim burgaz sokaklarında
Yorgunum , bitkinim ve yine sensizim
Bir gülüşün vardı unutamam sevgilim

Unutamam ki sevgilim sende kaldı bir yanım
Hayallere dalarken ufak ufak gülümserim
Ellerim ellerinle birleştiği o günü
Unutamam sevgilim şu gönlümün bitanesi

Şimdi yoksun diye yarım kalıyo herşey
Gecenin bi vakti yazdığım bu satırlar
Sedu ağlıyo burda yokluğunda satırlara
Yazar sevgilim sende dönsene geri