Verse 1:
Göz altlarım gecelerden aldı rengini;
Ben öyle yalnızım ki, kahyası yok sahte keyfimin
Sanardım öncelerde hiç bir kadın sarsamaz beni;
Saat bir otuz beş uyumuyosak derdimiz derin..

Görünce gözlerinden fışkıran tüm yeşillikleri;
Bu kadar güzel olman hiç bi' yerde eşitlik değil
Ne olur kalbimi mesken edinsen, kaldığın yerin
Yanarsak beraber yanarız korkma kalbim hep serin

Bu sırtı bıçak darbeleri kaplar dosta güvenmem
Bigün gel olmuyorsa yine gidersin inan gücenmem
Sen onu seversin bi' başkasıyla çıkar karşına;
Bu kayık karanlıkta ilerleyen yok bi güvertem;

Nasıl olurda fânisin öyle gülerken;
Teninde ışığı görse gökyüzümde biter gün erken
Güneşim oldun ve sen bu bahçede açan gül erken
Kimse demedi öyle sevme çocuk seni de üzerler!

Verse 2:
Bi güz vakti çıkıp gelsem gelir miydin benle
Haftalarımı sende tükettim ki normal oldu böyle delirmem;
O kadar hor görme bilir misin üşümek ne?
Bundan sonra gelsen bile tuhaf olur lan sevinmem

Nasılsın diye sorma , anlatırsam donarsın;
Bak memleketin ayazı aldı insanları umarsız
Nasıl bi vâr oluş bu söyle nası bi kuramsın;
Ben benim olanı vermem anla yanına başka kul alsın

Hanginiz yerimde hanginiz böyle sevdi
Yanındaymış gibi piç kuruları kalbine deydi;
Oysa ben ateşi elimde tutarken korkmadım bi kez;
Seninle onu mutlu görmem için sebebin neydi?

Duvarlar yetmiyo sanki üstüme gelme;
Bu hayat bembeyaz bi sayfa insan üstüne pergel;
Sıkıntı çıkmasın bak 19 yaş alışık derde;
Bu akşam son olur daha artık kalmam bu yerde