Boş muhabbetler doğmuş sabrının üzerine
Yorganı örterek benim ruhsuz bedenime
Kafamdaki kemirgenleri doyurur düşünceler
Ucu gelir bıçağın atardamar üzerine.
Geceyi ört korneana ve gitsin düşler
Karanlıklar ülkesinde en kötü düş ben
Yastığa koyarım kafamı ve kapanır gözlerim ve
Sonra beynimi düşünceler hep dürter.
Kalan rapti düşüncelerim ve hislerimle aynı yoldu
Hayat benim ruhum, bedenimde vardı.
Şimdi suçluları bulacam yazım kışım aynı
Mazideki hıçkırıkları yazıp çizip attım.
Sebep sonuç ve anlamak zor oysa ki
Resim buldum şimdi mazi ve ben değilim ordaki
Devirdi beni aynı benliğim yeşerdi
Unutmaya çalışmak en hakiki harakiri
Dene diyip aynı düşleri devirip bana zarar getirir sabır yeteneğim
Geri dönüp bakarım herkes aynı ama topraktır benim tek kefenim.