Benim dünyamda günaydınla başlamaz hiçbir sabah,
Karanlığın hakim olduğu bir bedene sahip olmak kaçınılmaz.
Anladığın kadar varsın sen,anlamassan yoksun,
Beynin sana oynuyor bilinçaltı oyunları.
Sevmiyorum kimseyi,sevmiyorum insanları,
Rol yapma üzerine kurulmuş bütün dünyaları.
Beynimin içi şuan istiklal caddesi kadar kalabalık,
İnsan denen yaratıklar gülüyor suratıma bakıp !
(Bugünde) Bugünde hala bokun içindeyim,
Uykusuzluk bağımlısıyım,Erkut Arslan Zombi !
İstediğiniz kadar edin küfür çünkü;duymam,
Ama Sizin varlığınız en fazla düşüncem kadar !
Arkadaş dediğiniz varlıklar ölünce gram üzülmez,
Tahtadan bir tabuttaydım sesler kulağımda çınlarken (Aaaaa !)
Kim Erkut? Kim Erkut Arslan ?
İnsanların hayatındaki en etkisiz eleman !
95'ten bu yana ben aslında hiç büyümedim (Hiç !)
Hiçbirşeye aklım ermezken kulağıma çalındı Hiphop !
95'ten bu yana ben aslında hiçbirşey öğrenmedim,
İnsancıklar hepinizin önyargılarınızı s.kiyim !
Koştum,hemde yorulmadan durmadan,
Kalemi elime aldığımda karakterim şaha kalkar,
Gördüğüm şey karanlık şuan tüm sokaklarda,
Sorumluluklarım var benim,bu yüzden kaçamam uzaklara.
Konuşmaktan acizken insanoğlu neyi anlayabilir?
O insanlar iki yüzlü olmasaydı iyi de anlaşabilirdik.
İçimden ne geliyorsa döktüm şuan kağıda,
Benim Sözlerimi yazmam için gerek yok depresyona !
Ben öldükten sonra yaptırın mezar taşıma graffiti,
Mutluluğun nirvanası kulaklığımın en yüksek sesi !