Verse 1 :

(Ensar) :

Yakardım gözlerine sanki bugün koğuşlar
Yolum dar olmasaydı bulurdum yokuşlar
Uzak dur hayallerim bir cihana sığmayacak kadar
büyük. Bugün seninle birikti korkular.
Gözlerin ömrümden pay aldı
Soğuk sesin unuttuğum hatıramı bugün sakladı
Yokluğuna kanmadım, bilirsin yakardığımı
Gökyüzüne dahi bakmadım.
Yokladım bıraktığın kaldırımı
Orda kaldı düğümlendi sözlerinin içimi yaktığını
anlatırım duvarlara yorulmam.
Kaybetsem hafızamı tebessümünü unutmam
Nefesim kusuru es geçen gözlerinde saklı
Sevdamı alıp gittin bir ömür senin hakkın
mühürlü yanlızlığımda çare ararken elimde değil
İçimde karanlığıma seni yaktım.

Nakarat(Emar Hoca)
(x2)
Yıllarımı alıp giderken hiç bana sordun mu?
Kendini benim yerime koydun mu ?
Şimdi bir yabancı gibi bakıyor aynalar
Yeniden doğdun mu ?

Verse 2 :

(Ensar)

Acıyla ayaklandım yolumda kayıplar
Soğuk bakışınlayım elimde umutlar
Yalın bir kaç kelime içimde kaygılar
Sonumu görsemde susturur bu yankılar
Peşimde gezer bırakmaz bu kirli hatıra
Yarım kalan hikayem bugün benim yanımda
Eksenim saklanır bu suçlarımdan
Sonumda hapsoldum saçlarında özgürlüğe merhaba...
İçimde vaktin oyunları kalbe hükmeder
Küserdim sokaklara yokluğuna bin beter
Halim sarıldı soluk almadanda resme
Yoruldum sakladım bu elvedayı son nefeste
Sırlarım gün yüzünde karanlığına ithafen
Gökyüzüm grileşti acım boş bir sokakken
Şehirde çınlamalar hisseder bu yokluğunu
Sesim titriyordu elvedanı duyarken...

Nakarat(Emar Hoca)
(x4)
Yıllarımı alıp giderken hiç bana sordun mu?
Kendini benim yerime koydun mu ?
Şimdi bir yabancı gibi bakıyor aynalar
Yeniden doğdun mu ?