Kadın o kadar şaçmasın ki sıktın
İstersen tetiği çek göğüs kafesime sık tın.
Ben hayat o 5 harflik kelimeyi sayfalarca yazıp
Sonra okumadan yırttım
Seni Özlediğimi söylemek bile geliyo inan bana basit
Oturduğumuz her durak bir sonrasına soğur hafif
Ezip geçtiğin şu kalp bir gün gelecek ayaklarına
Bastığın yer toprak oldu diyip edecek sana hatim
Gülmek Mutlu nun Nesine
Bir dünya kurdum kendime sonra boyadım yeşile
Dumandan bulut yapıp düşman oldum güneşe
Dünya dönüp durdu fakat zaman dönmüyo tersine
Beni anlaman gerekti oysa yanlışta olsa
Bi damla değ tenime yanmış ta olsam
Küllerimden diriltip sana birkaç şiir harmanladım
Geri kalanları bu şehri yaktığımda tamamlarım
Kalbin ihtiyacı bir nefeslik dumanda
Son kez görmeliyim bir dakika bulanma
Bildiğim şarkıların öznesi olsanda
Hoşuma gidiyor beni öldüren her bir satırı mırıldamak
Aşkın toprağında susuzluğumu gördüm
Mecnun diyorlar ya bu insanlar körmü
Ben sevdiğim kadını yolda çölde gökte görsem dahi
Avcuna bir tas verip yudumlatırdım ömrümü
Ve öldüm seni görünce yanında bir başkası
Aralıkta baya serin haziranda aşk nasıl
Dumanla beslenen bir adamın aşk ağında kaçması
Ne kadar kötü bir şey ancak her şekilde saçmasın
Benimle ölüme oyna yeterse yüreğin
Dudaklarımda kaydır gemini vur kalbime küreği
Aşk bi dumansa ben iflasımı ettim çünkü
Girdiğim her komanın sonu sensizliğe VEDA METNİ