Kendinden kaçarken ince bir çizgi üzerindesin
Yüreksizlerden uzaklaşırken arbedelere gebesin
Ayak kaydıran isteklerin midir sana rehber
Bir avuç toprak kibirsizken insan herşeyi ister

Ne yedirilirde kendini yokuşlara itersin
Bahanelerin senindir senin olan ne vardır dersin
Dünya dertlerin dert görüp tebessüm et
İçimde yanan huzursuzluk ateşidir bana işaret

Soğuk kışı yaşamak boşa geçen bir hayat
Hayat sen olmak istersen yazı kendine yaşat
Ne olduğunu bilmemek ne olmadığını görmek
Herkesin unuttuğu yerde hatırlanmayı beklemek

x2
Biliyor musun ki safları yaran herşeyi yenen aslanla savaşmak kolay
Gerçek kahraman odur ki önce kendini ve nefsini yener (Biliyor musun?)

Perde perde sıyrılabilecek misin kendinden
Kalem ne kadar uğraşsa da anlatamazmış derdinden
Yağmur bile ağlar toprağa can veremezsem diye
Sevmek bile senden değil biraz anlayabilsen

Hiçliğimizle koşuyoruz yüreksiz yüreklerle
Kendimizi görmeyi bırakmıyoruz yüksek sahnelerde
Herşeyin manasını amacını zamanında yitirirken
Konuşmayı bile bilmiyoruz aynı yolda koşarken

Ne açlık bilir ne tokluk ne varlık bilir ne yokluk
Ne gülmek zamanlı ne de ölmek zamansız
Ne haklı savaşlar ne de haksız amaçlar
Korkak kelimelerle başlar dalmış kör bakışlar

x2
Biliyor musun ki safları yaran herşeyi yenen aslanla savaşmak kolay
Gerçek kahraman odur ki önce kendini ve nefsini yener (Biliyor musun?)