Onca zaman sonra dün gece rüyamda gördüm onu...
Öyle güzeldi ki anlatamam...
Sanki hiç gitmemiş gibiydi.
Yanaklarımı iki avcunun arasına alıp burnumdan öptü.
Kirpiklerimi sevdi. Kokusu, sıcaklığı, gülüşü aynıydı...
Nasıl özlemişim... .
Öyle gerçek gibiydi ki sabah uyandığımda yanımda sandım.
Gözlerini açmaya korkar mı bir insan, ben korktum.
İlk kez bu sabah uyanmaktan nefret ettim...
Öyle bir matem kapladı ki bir anda içimi, inan ki tarifi yok.
Oyuncağı elinden alınmış bir çocuk gibi kendimi kandırılmış hissettim.
Bir daha kırıldım, bir daha üzüldüm...
Onun yokluğuna alıştığımı sandığım her gün için bir daha kahroldum... .
Dün gece uzun zamandan sonra onu ilk kez rüyamda gördüm...
Uyanana kadar rüyaymış meğer.
Oysa uyandıktan sonra tüm günümü mahvedecek bir kabusmuş gördüğüm.
Önceden sokakta karşılaşmaktan korkuyordum.
Ama artık rüyamda bile görmek istemiyorum...