Kanı bozuk İstanbul ' dan gariplere selam olsun
Seni bir gün dinlemezsem tüm şarkılar sela olur
Garibin yüreğinde saklı tek mirası onur,
Elim yüzüm gurbet kokar kalbim çarpar anadolu
Bozkırım öksüz kaldı Neşet baba ölmeyeydin
Bizi kim ağalatacaktı acep Melon ölmeyeydi
Yada yaz günü Leyla başına karlar serpmeyeydi
Gözümüz kör olaydıda öldüğünü görmeyeydik
Yiğidin harman olduğu diyar bizimkisi
Bugün ruhum göğe erdi senle gelmedi bak sesin
Ben babamdan dinlemiştim oğlum benden dinlesin
Senki hala bozokta gezinen kırık tezenesin
İnan eksilmeyecek nefesimden şarkıların ruhu
Sen Kırşehir ' den efkarlandın Yozgat'ta duyduk
Gönlümün bam teliydin yakın zaman koptu
Kurban olayım sana ömrüm ismin ile doldu
Nakarat
(Harun Adil verse)
Bugün sana itafen bütün yazdıklarım mızrabınım
Vur bam teline gönlümün öyle kalsın
Ben Yozgat'ım bugün sen Kırşehir'sin vatanımsın
Bozlağım bozok yaylam damarda kanımsın
Elimde ağaç kurusu gazellerini kuruttum
Bir şarkı açtım cennet mekan ağzından bak somurttum
Belki olsaydın dedim, bozkırım gül olurdu kesin ve kulağıma aşinadır sesin şimdilerde soluksuz ..
Ne ölenler döner geri ne sendin ölümsüz
Ne yakından gördüm seni ve kaybım büyüktür
Dünyaya sulhu saçar elin, nankördür yeryüzü
Toprağate kütmüş olsan unutmam bu sürgünü
Son nesilim türkülerini kasetlerden dinleyen
Ben 15'imde her duyduğumda sesinle dertlenen
Ne anlasın yalan dünyanın kahrını çekmeyen
Sen ölmüşte olsan türkülerle dirilirsin bin kere !