Yalnızlığa telsim ederken dedim ki yürümüyor

Gözüme bıraktığın bulutlar yanaklarıma süzülüyor

Bu adamın seni sevmekten başka hiçbir özrü yok

Hayattaki bütün sorunlar bakışlarında çözülüyor

Tat alamıyorum sensizken geçirdiğim bu her andan

Hatta huzur veremiyor artık bahçedeki verandan

Bana bir bakışından bile çıkabilirken bir anlam

Ben kendimi tutsam da ağlıyor bak kemanlar

Vakit tamam şimdi git yanımda kalma kadın

Önümdeki her parşömene kanımla yaz masalı

Kahramanı ikimiz olsa kalem kâğıdı terk eder

Bilinçaltım her gün aşkı satırlarıma defneder

Mutlu ol yaşıyorum hala seni bu kafama sıkamadım

Sana uyanamadığımdan yüzümü bile yıkamadım

Bana hayalim deme gittin başka birine koşar adım

Benimle olma bir daha lütfen tadında bırakalım



Seni içimde üşütemem düşünü saran bir şey getir

Manzaramı süslüyor artık düşünen adam heykeli

Kafayı yedim gururla bak ne yazdığımın önemi yok

Zaten iyi yazsam da bunları hiç göremiyom

Varsa hala çözüm yolu deniycem bi şansımı

Yaşadıklarımız güzeldi kabul etmem yanlışı

Ben değilim açık ve net acaba sen pişman mısın?

Yüzükteki isim gerçek değil sen ölümle nişanlısın

Vedalaşıyorum yalnızlığa yaralanıp yakınlarımla

Kabullenmek kaçınılmaz bir de farka varınca

Adına küfürler birikmiş şimdi ismin geçerken

Mutluyuz yazan bi arabanın arka camında

Adın geçer nefes borumdan şuurum aşkla birleşir

Seni içimde yaşatıyorum buğulu camlar kirletip

Son bi sigara biraz kahve adın içinse bir metin

Sizden istediğim son şey var bunu ona da dinletin...