Kaptan:
Ademoğlu bir kere şans bulur yaşamak için sevmek için
Bir daha deneyemezsin tekrar etmez hiçbir şey
Ne kadar güçlü olabilirse bir vedanın günahı
O kadar bağlanıp yandım o gönlümün ilk eşi

Olmadığı her an cehennem telaşı bir keşif
Kanımın damlası ayağım elim damarlarım en incesi
Çölde içilmeyi bekleyen su birikintisisin
İdare ederim ancak yağmur yetişebilirse

Sabrettim aklımı kaçırıcakken
Dua ettik hep beraber kandiller geçti
Tekrar etmeyecek bi hissin ait olduğun camda
Ölüm varken senin galip olacağını sanmam

Sen bu bikaç yüreği burkan hisli notaya buruksun
Bi adım öteye varsın adın alın yazıma vurur
Gurur duydurursun uyu,uğursuzluk olur
Kuruntumdun unut sevgili gürültüsüzlüğüm


Cem Kurnaz:
Sanat senle bulanmış bikaç satırdan ibaret
Tanıdıkça uzaklaşmış bu şehirden ibare
Çok oldu unutmayalı aklımda hala hikaye
Bakarsan arkanda o eski ifadem

Bu en kaz en dibinde hemde kalbiminde
söylediğim bi şarkıdır yokluğunun çehresine
Kokun sinmiş herbir yana hemde yokluğunla
Şimdi tek başına yalnızım sokaklarda

Yaşlanan bitek biz miyiz hiç sanmam
Buğulu camlarım arasında yaşlanan sel var
Neden sen yoksun da gözlerimde yaş var
Şimdi bak gözlerime yaşlanan bi cem var

Azrail kör mü oldu unuttu beni görmeyi
Yokluğunu karşılamaz cehhennemin zerresi
Gidiyorum şimdi önümde geçmişin izleri
Bilki kalbinin yolundan istemeden geçmişim