Bu gün;
14 şubat Sevgililer Günü...

Yani,onların bizim taklitlerimizi yaptıkları gün.
Ne saçma bir gün!

Dışarıda bu günü kutlayan insanları gördükçe sinirleniyorum
ama en çok sana kızıyorum.
Çünkü ; ben seni şu dışarda sevgilisini bekleyen adamdan,
daha fazla özlemle beklerdim...
Eminim senden de fazla...
Hala ; seni o özlemle bekliyorum
ama gelmeni istemiyorum...

Aslında bana "sevgilim" demeni çok özledim
ama
bana "keşke seni tanımasaydım" dediğin günü hatırlamak istemiyorum!

Bugün dışarda tüm gün sevgililerin gözlerine baktım.
Hangisinde benim gözlerimdeki aşk var diye...
Onlar gözlerini kaçırsa da,ben anladım.
Onların mutluluğu bizimki gibi diildi.

Sanırım,bugün onları kıskandım.
Çünkü bizim baktığımız martılar;
artık onların manzarasını süslüyordu.
Güneşle bulutlar onlar için poz veriyordu vadilere.
Artık bana çingeneler güllerini layık görmüyo bana sen yokken.
Yani ; sen gittin,bana herkes küstü.

Bir tek alkolle aram iyi bu aralar.
Bir yanda fotoğrafların,
Bir yanda müzikler,
Dışarıda sahte taklitlerimiz,
Gözyaşlarımdaki umutsuzluk...
Dört bir yandan hatırlatıyorsun kendini bana..
Yaşadığım mutluluklar,
çektiğim özlem,
gözlerimdeki yalnızlık,
Senin eserin...

Her gün sensizliği daha iyi tanıyorum,bittiğimiz günden beri.
Daha çok savaşıyorum kendimle.
Daha çok özlüyorum seni.
Daha çok ağlıyorum.
Tükeniyorum...

Bugün bana acı veriyor.
Onlar sevgilerini bize inat gösterince birbirlerine;
daha fazla kızıyorum sana.

Ne saçma bir gün!

Bu gün;
Sevgililer Günü