Görülmüş bir filmin tekrarında,
Çantamı toplayıp çıktım yola,
Bir güneş açsa ki hayatıma,
Değmese hiçbir el baharıma,

Dolaşmam hiç gece karanlıkta,
Bulunmam can yakan oyunlarda,
Sonunda iyiler kazanıyorsa,
Neden bu kargaşa, bu kör bela?

Duyan yok ki bağırsam ne fayda?

Günler geçmiyor yine, hayat böyle yine hayat böyle.
Ölsem de kabullenmem,
Hayat böyle diye, hayat böyle diye..

Sokakları dolduran boş insanlar,
Düşünmez dinlemez boş yaparlar,
Basıp geçtikleri kaldırımlar,
Gülerler her şeyin farkındalar,

Günler geçmiyor yine, hayat böyle yine hayat böyle.
Ölsem de kabullenmem,
Hayat böyle diye, hayat böyle diye..

Derindim belki ama korktum hep boğulmaktan,
Atlardım belki ama ürkerdim çakılmaktan,
Artık zor değil, bana inan,
Yarın da dönüyorsa böyle dünya.