Nakarat (Ayaz):
Tutma bi gün için ellerimi bırak
Ne beni yak ne de kendini
Bu yolun sonu uçurum inan
Nedeni var unut herşeyi

Kuytuna sığdım bir çıktım fırtına dinmiş
Babam zırh geçir sırtına yiğidim
Derken ben kırk yaşında bir ruh gibiydim
Soktum hasmımın ırzına kıymık
Ağzına zehir ulan hırsına duygu
Ben hasmımın fırtınasıydım
Öldürdüm namazı kırkını kıldım
Ne çok sevmiş seni annesinin oğlu
Yalan söyleme şimdi kaç kişinin oldun
Sikilmiş hayatımın aşk defteri doldu
Bana olan sadakatin kaç gecelik borcum
İnan bende inanmıştım oysa
İstedim ki ailem ol bir anlıkmışız bak
Ölüyom çok sevdiğim bir varlık yüzünden
Herşeye sıçtın ulan bir ağzım dışında

Nakarat (Ayaz):
Tutma bi gün için ellerimi bırak
Ne beni yak ne de kendini
Bu yolun sonu uçurum inan
Nedeni var unut herşeyi


Bence duramam artık sende bana katıl kır ön yargını
Nefret ediyom amına koyayım son yazdığım her şarkıdan
Psikolojimi dağıtmıştım iyice varoşa bulanmıştım
Doğru düzgün güven bile veremez olmuştum etrafıma
İmkanlar hep kısıtlıydı stüdyoları kirletiyordum
Beni pis bi serseri görenler manitasından sidik yiyodu
Sevenlerimi düşünüyordum piçlere hep klip diyordum
Onlar paranı topla diyordu ben ekmek didikliyordum
Sonrasında İstanbul hep heveslerimin güzel kenti
Ortamında bi bok yoktu rapçilerde kral sertliği
Aile parçaları yazanlar giremiyormuş iğrenç semte
Stüdyoları rehin alırdı birkaç gurursuz hanfendi
Kır önyargılarını dinli nasıl seviyom annemi bak
Sen fuhuşta geçir ben yetimhanelere kan veriyom
Tutma lan ellerimi bi gün için ben gündelik zevklerin kölesi olmayı reddediyom

Nakarat (Ayaz):
Tutma bi gün için ellerimi bırak
Ne beni yak ne de kendini
Bu yolun sonu uçurum inan
Nedeni var unut herşeyi