Alem-i Fani misafiriz gidicez yani

Ne kadar zor olsada yaşam ruh fani

Gül bari derler inan ama yok halim

Aydınlığımda karanlıktır yanan mum kafi



Nitekim,

Güzel değil hayat bi kor pençe

Üzer beni senden kalan kader bu son perde

Muson bağlı gökte elim yüzüm şuan yerde

Şifa arar kalbim doğru yalan hayır şerde



Kan akar kollarımdan attığımda her adımda

Baktığım hep yadırgar, sendelerim yolumdan

Bana bi yardım edin yoksa düşerim yolum dar

Sus be aptal kim tutar senin o kırık kolundan



Bu senin sonun bak, bende meyvenim darağacı

Kalbim çakıltaşı kanar kaşım ve bekler son anı

Hayat ikiye bölünmüş ölüm kalım ve gelir yol ağzı

Seçim yapmak çok kolay, Tanrım beni al artık



Nakarat

Kesitsiz yaşadım herşeyi umut bahçemde sarılı gerçeği

bilemedim Tanrımdan olmamasını diledim

Ben yazarım sen bozarsın yine sonunda tek kalansın

Ama hayır gelip geçer bu nafile acılar



Nakarat



Artık olan biteni anlatmam zor yarim

İstanbul çekilmez çile kurak beton dost hain

Yol tahin edip gitmem gerek fakat kör talih

Kardeşimdir durmamı sağlayan bu hayattaki tek fail



Saat 0416 derim neolur sen geri gel

Elimi tut dizlerine çöküp ağlıyım ben yeniden

Korkma sakın geçmiş olmaz asla dilim kelimem

Görme diye sakladığın yüzüğümü ya at yada geri ver



Yürüdüğüm her sokakta uğultu kaplı kimsesiz

Sen varken küçük çocuk ağaç yaprak ve kuş sesi

Terkedip çekip gitmek belki sana haz verir lakin

Yaptıklarını duydukça küfür etmek bile az gelir



Bir yıl geçsede aradan seni kağıtlara resmedişim

Devam ederken durup derim başkasını sevmelisin

Hep aynı serzenişim

Sen gelmedikçe zorlaşır kör bıçağı zapt edişim