Damla olup avcuma düşsen bilirim ki eriyiverirsin
Ve bu yüzden sana dokunmaya dayanamaz şu ellerim
Serin serin bir rüzgar esiyo penceremden içeri
Bu rüzgarın şiddeti ise sensizliğin bir simgesi
Dinle,umutlarıma güç veren hayallerin pembesi
Yalnızlığında siyaha bürünür dünyanın tüm zevkleri
Sel olup taştın artık kaldıramıyorum bu hasretini
Tut elimi,donat yalnızlığımı hayallerin ile sevgilim
Kulaklarımı okşuyo her gece,nefesinin sesi
He bir de seni kaybetmek yaşadığım en acımasız infaz sahnesi
İşte o an kırık dökük bir adamım kırgın ve paramparça
Beni kendinle yor ama yokluğunun maratonunda koşturma
Avlusundayım hayatın,bak bomboş şehrim hayatım
Aşık olmak hata ise söyleyin kaçımız hatalı?
Belkide birkaçınız diyodur şimdi bu adam hasta mı?
Evet hastayım lan ona peki yokluğu allahtan reva mı ?