JJ:
İndi gözlerime düşen damlalar
Aktı ve geçti, seni mi deldi?
Önüme çıkan bütün engelleri yendim
Damarımdaki kanı zehirleyen bendim
Yok, söyleyecek bir lafım
Kapılıp heyecanla attığım ilk adım
Bu koca dünyada zindanım
Tanrım zorlama bu kadar insanı
Ateşin tam ortasına yine düştüm ben
Geçen yıllarda atamadım üstümden bu yükü
Her gün biraz büyürdüm
Sanki gerçek değil dünya büyülü
Ateşin tam ortasına yine düştüm ben
Geçen yıllarda atamadım üstümden bu yükü
Her gün biraz büyürdüm
Sanki gerçek değil dünya büyülü
Nakarat:
Zor biraz tek başına kaldıysan
Zor biraz tek başına kaldıysan
Zor biraz tek başına kaldıysan
Zor biraz tek başına kaldıysan

Anıl Piyancı:
Yalnız olmak belki de duyguların en garibi
Boş bi' görüntü düşün şu an tek karelik
Bi' parça kağıt bulup kalemlikten çek kalemi
Tek talebim dolu olsun yanımdaki sek kadehim
Yazmaya başla, şair olman şart değil
Şahit olman yeterli hayli zorda şans senin
Belki bulur bi' gün ve de çıkagelir ansızın
İşte böyle umutlarla yıkar beyin yalnızı
Kandırır, her seferde sen de tekrar kanarsın
O bi' yolculuk gibidir sever her an kanatında
Dizlerini acımadan kırıp düşürür yere
Yaz gününde giyinsen de sıkı üşütür yine
'Gülüşün yeter” diyebilecek kimse yok
Sönüp giden her mumda dilek dile bir de dost
Dilde tost kalmasın hiç giden gider nasılsa
Aşk ne Temmuz'da ne de bi' başka değil kasımda
Nakarat:
Zor biraz tek başına kaldıysan
Zor biraz tek başına kaldıysan
Zor biraz tek başına kaldıysan
Zor biraz tek başına kaldıysan