Yıkık Kırık dökük bir ev içinde ben ve yanı başında sönen umutlarım
Bir tarafta gözyaşım diğer tarafta tek bir fayda belki içki
Her gün ölüm sanki ta ki akşam oluna dek her gece işkence
Bulanımın da ötesi inanmaz mı insan güvenemez mi kimseye
Kardeşim dediklerim sattı çekti gitti tokadı koydu deşti sırtımdan bıçakla
Kalbimin en derinlerinde çok büyük yara bu bendeki geleceğim senle kurulu
Yarınım her günüm tek bir lokma ekmeği bile ikiye bölmedik mi biz seninle
Yeminiz mi umut dolu yarınlara şimdi nerdesin kimlerle sin
Hangi birini bağladın kendine dost diye hangi yüreğin kalleşle dağladın yine
Hangi gurur lafla şimdilerde benimkine benzemekte nerdesin sen
Karamsarında ötesinde var işte orda ben

Dolaşırım şimdi ölü heveslerimle kıyı boyu akar gider
Gözyaşlarım denizle beraber hayallerim düşünüp ağlarım zaman geçer gider fazla deşme kalbi çünkü daha içindeler (2 kere )

Perde düştü gözüme göremez doldum önümü bakamaz oldum önüme
Yalana lanetim ihanetin Cehennemi ben ölmeden getirdi aktı alev alev
Hevesimin ise derdi kendi kendine kursağında kaldı çıkamadı her zaman gülen yüzüm ise şimdi nemrut oldu umutlarım kul oldu şimdi tek hatıra senle benle pembe hayalle tek bir oda
Tek bir fotoda karede saklı baka baka ağlamak tek teselli belki tek bir sen mi hepsi çekti gitti
Kader zindanında kader hücresinde yalnızım şimdilerde yalnızım tek bir başıma yım
Şimdi sorma nerdeler her şeyimdirler dostlarımdılar hayallerimdirler bu kalbi yaralı
Hevesi yarıda yarını yaşamadan terk ettiler gelme üstüme gelme açma sende deşme yarayı sende fazla deşme kalbi daha içindeler

Dolaşırım şimdi ölü heveslerimle kıyı boyu akar gider
Gözyaşlarım denizle beraber hayallerim düşünüp ağlarım zaman geçer gider fazla deşme kalbi çünkü daha içindeler
(4 kere )