Artık her dakikam renksiz ve dahası
yağan yağmur dahi sessiz sedasız
oysa biz yağmuru dinlerdik saatlerce
şimdi aklımda gözlerimizin eşsiz vedası
uzaktan diil yakından bak bana
mizacıma uyan şeyler diil akıllanmak falan
o yüzden bana ne olur böyle şeyler söyleme
umrumda olmaz nefes almak hatırlanmak kadar
gecenin yarısı evde ışık yok sokak lambaları dahi sönük
ne bi yardım eden var ne sen kağıt kalem bi kenarda herşey bitik
yine de durmayıp aklıma seni yazdım
efkarım az değil al beni yar kurtar ne olur kadehlerde hep aynı akşamlar
birbirine karışır yokluğunda renklerim
tek formülü sensin bu çözülemeyen denklemin
seni sensiz yaşamayı senden iyi bilirim
sonunda gelecek olduğun ayrılıkta zevk verir
tanrıdan milyonlarca özür diledim
belki dileklerim kabul olur
birini sana veririm
ısrarla yazdığım bu şarkılar değil sahip olmak istediğim
elim sıcaklığını arar elinin
gecenin yarısı evde ışık yok sokak lambaları dahi sönük
ne bi yardım eden var ne sen kağıt kalem bi kenarda herşey bitik
yine de durmayıp aklıma seni yazdım