yalancı aynalar... yalandı aynalar
tıpkı çekip giden gibi doğrularımı aldılar
nereye baksam aynı ağaçlarda kargalar
ben bi deniz mavisiyim uçmaz oldu martılar
...düşünemiyorum artık beynim cennet arıyo
bir fikir oluştugunda cehennemde yanıom
sen gobi çölünde kaybolan bi çiçeksen
ben neyapıyım insan oglu kerbelada yürüyom
gelde halıme bak ben akıllı değilim
neden çünki deliyim ulan anlamıştır beynin
cebımde bozuklarım gel önümde eğil
fakat benım demir param senın kadar bozuk değil
dudaklarımdan döküldün bugünde
eger gunahsan gelde kapımı cal beklıyorum evımde
gir içeri bak bana nerdeysem çıkarsam beni
ben söyliyim nerde olgumu aynanın önünde
hislerimden kuvetliydi annem
bana bi öle deseydi ben bin ölürdün yakında var cenaze
ölürken içmek isterim unutmak herşeyi
fakat bı turlu olmuyordu mezarlıkta yok birane
döndüm arkaya geçmişimde vardın
ileri doğru baktıgımda başkasına domaldın
senin için bu ruhumu kurbanlık gibi keserken
önüme koyulan tavukları ben alıp kubura attım
of yeter artık dınledım ben herşeyi
aynayım ben anladınmı gercegın ta kendisi
yalancı degılım ulan yalancı değilim
bilki ben olmasam sende yoktun günahların efendsi
cebınde bozukların varsa git çalış adam
ben ölürsem sende ölürsün elimde falçatam
karıymış kızmış bırak yeter bitsin artık
çünki ölüyosun be uyansana nerde senin ayna adam !!