Nakarat (Zeus Kabadayı):
Kolay hiç değil, unutmak, unutabilmek
Ama bu defa unuttum nedeni neyse

Kaptan:
Bi damla daha keder görünce kalbin al bu canımı lan
Mutlu olman ölümü hatırladığın kadar uzak
Seni seviyorum dediğin o anda kilitlendi kalbim
Dünyanın en gerçekçi yalanına nefret doluyum

Az da yelkovanla akrep
Zaman ruhuma düşman, tüm insanlar sahte
Geceyi bölüyo kabuslarıniçindeki madde
Sende unut ama hiç unutmamış farzet

Farzet ellerinde can bulan su damlasıyım
Silüetinden güç bulmuş toprağın bulanmasıyım
Farzet çatısı akan evin brandasıyım
Affet bi anda sen bi anda ben bi anda siyah

Nefret doluyum sabıkamın renk tonuyum
Zevk buluyon , neden Azrail hep geç kalıyon?
Müebbet durumum kirli caddelerde rap soluyom
Seni unutabilmek adına gönlüm hep kanıyo

Nakarat (Zeus Kabadayı):
Kolay hiç değil, unutmak, unutabilmek
Ama bu defa unuttum nedeni neyse

Zeus Kabadayı:
Seni unuttum ve sonra hiçbir kadına bakmadım
Her akşam evde demlenip bi kadeh kadar dolmadın
İnan ki gökyüzünde adın vardı sildim
Çünkü sen beni elinle alıp karanlığa ittin

Yüzünü sevsem gene sesini duysam,
Sarılsan öyle bana ciğerlerim doysa
Çeksem kokunu içime bilmiyorum nerdesin
Şimdi duyuyorum sen onla geziyomuşsun oysa

Nasıl bir cehennem bu çıkamıyorum içimden
Birisi elini sokup çıkartsın seni içimden
Gri 'ye döndü sen gidince bütün dünya
İnan nefret ediyorum artık gökkuşağının renklerinden

Elimden hiçbir şeyde gelmiyor
Yürüyorum yanımda hatıralar
Sen gidince hoş mu kaldım , hoşçakal kadın
İnan bende çok yaran var!

Nakarat (Zeus Kabadayı):
Kolay hiç değil, unutmak, unutabilmek
Ama bu defa unuttum nedeni neyse