tenine ayrılık fısıldayan soğuk bir sonbahar,
üşürce yalayıp geçti
o aşk sandığımız,
muhtevasına özgürlük düşü düşmüş
alın karası, duygu fukarası rengi akşamları
avuç içleri zakkum kokardı kadın her saçmalayışında
geceye yakın vakitlerde
biz biraz mübalalı didişirdik
çılgınlar gibi sevişir
çocuklar kadar sağlam küserdik
piç ederdik aşkı ellerimizde
bir yüzümüz Ekvatordu kavruk
ve iç içe güneşle
diğeri Londra olurdu ıslak
kendi füme gökyüzünde
biz hiç aynı sahil boyunu kullanmadık
aynı kadehten şarap içmedik
aynı şarkıyı takıp saatlerce dinlemedik
aynı anda gülümseyip,
aynı bahta küfretmedik
hüzünle çarpışıp yüzümüz dökülünce yeryüzüne
biz hiç aynı çocuğun başını da okşamadık
aynı yağmurda ıslanmayıp,
aynı gökyüzüne bakmadık.
aynı bankta oturmadık,
aynı rüzgarla sallanmadık.
biz aslına bakarsan aynı havayı bile solumadık
biz aynı evrende de yaşamadık.
aynı sevabı paylaşıp,
aynı günahı hiç işlemedik.
mahşer günü bile bir araya gelip,
aynı sorguya tabi tutulmayacağız.
biliyoruz Tanrı'ya söz verdik...
demon'