küçükken ne kadar kolaydı ağlayınca susması
küçük bir sebep bir heves avuturdu yaşları
gülümsemek zor değildi bilmeyince dünyayı
belki bir gün anlarız geçip giden bu zamanı
büyüdükçe her şey büyüdü yaşlar bir an dinmedi
büyük olmak nede zormuş tanıyınca dünyayı
yaşamanın sebebi bir müjdesi hep olmalı
gülmek istememmi bende dertlerim olmasaydı
kimselere gülme dostum bir gün gülerler sana
gelmeyince dertler başa bilinmezmiş asla
hasretin ihanetin sevdanın olduğu bu dünya
bir sebepten bin ders vermek istermiş bize aslında
seveninin değerini bil üzme kızma darılma
büyüdün ama yaşlanmadan kalırım sakın sanma
kimse bilmez üzülmemin bir sebebi ah ya varsa
gülmek istememmi bende dertlerim olmasa
gülmek istememmi bende sanki
dertlerim böyle çok olmasa
nede güzelmiş oysaki çocuk olmak
nede güzel nede