AFRAZ
Üzerime geliyor binalar
Enkaz altı halim muamma
Sonu mu bilemem belki ama
Kader örer ağlarıyla

Kim dost kim düşman bana bilemiyorum
Ama kan dolarım
Yok benim halimi soranım

UÄžUR ERSÖZ
Yorgunum inan ki bıktım, üzerime geliyor dört duvar bugün.
Kalem elimde ama yazamıyorum bak çıkmazın içinde varamıyorum,
Hiç bir yere git dinleme yaptığım şarkılar ağır gelir
Ben kendimi bile taşıyamıyorum artık cümlelerim sana ağır gelir.

Esrar kokain alkol herşeyi bıraktım artık bedenim yorgun.
Neden hala sana yazmayı bırakamadım lan sadece denedim durdum.
Kadere inanmayan biriyken düşünüp durdum kaderim buydu,
Farklı şarkılar yapmayı denedim ”olmaz, vazgeç” herşeyi duydum.

Tek kalemde vazgeçmişken üzerimde bi lanet gibi durdun.
Kurdum kurdum hergün kendimi hayallerim yerle bir olmuştu.
Yazdıklarım ona masal gibiydi bazı yüreklere bir kurşundu,
Herşeyi bırak sana kalbimi verdim lan bana tek borcun bu.

Hayat ellerimde var oluyorken nasıl ellerinde son bulmuştu,
Bugün yazarak kazandığım herşey geçmişimlerimde kaybolmuştu.
Neden hergün mahvolmuştum? Kader mi bedel mi seçim mi bilmem...
Gözlerim hala görebiliyor bak ama öncesinde kan dolmuştu.

Anlat anlat derdin kadar içicem bugün bu derdim kadar,
Dostum çok ama yardım yok düşmanlarımsa mermim kadar.
Elbet bir gün gelicem baba, bugün çıkış yok ölücem baba,
Saçma sapan işlere bulaşıyorum canımı verirsem gelicem baba.

Var oluşum bile yasal değilken zıp kutup olduk memurlarla,
Hoşlanmıyorum memurlardan aklımın ucunda soygunlar var.
Yaptığım onca bu vurgunlar var Onbinlerce bu kalbi çalmışım
Sende ki kalbimi vermeyeceksin biliyorum ama onu hor kullanma.