1.Verse
Nedir bilmez gerçek diye yalanlara sarılmak
Nedir bilmez kor ateşte yanan kara kayıklar
Nedir inan bilmez o neyi bildi zaten
Elbet senide alacakaranlıkla saracak karanlıklar

Yüreğinden kan akacak ama ölmiyceksin
Mahf ettiğin bu şehre geri dönmiyceksin
Susuz kalan balıklar denizi özliycekmi
Merak etme balık denizi asla görmiycek hiç

Sol yanımdan akan kanla sonumu yazdı giderken
Bu gaybana sevdalıkta ağır geldi bizlere
Hazirandan bu yana yalnız gülmen için yaşıyordum
Artık nefes alman için dahi diretmem

Onca sözden arda kalan bir kaç yanmış resim mi
Çeker giderim buradan söyle ruhum sana esir mi
Sadakatim sevgim sevdam umutlarım yetmedi
Sen omuz verdiğim kavgam kadar asla asil değildin

Nakarat

2.Verse
Karanlıkta bir limanda huzur için seyirdin
Şimdi kalbim için çölsün ruhum için zehirsin
Bakma öyle devrimciler taş yürekli değil ki son bi defa yenildim

Nefret bile etmiyorum seni azat ettim
Küllerinden doğmıycak bende kalan resmin
Kiliseler suskun kolivarlar sessiz
Bir gün bende gülerim o gün kalır yarınların eskiz

Ki ömrümü liman yaptım orda yaşlan diye
Fırtınalar attlattıp dersin batma diren
Mavinin gökyüzünde erken biter hükmü
Kasırgılar bu limanda sükünet ve yaşla biter

Sanma herşey benim için kaldı hala kabus
Sanma hiçbir derin yara asla tutmaz kabuk
Gözlerinden beraat ettim ki en kötüsü artık
Kaldın sende sonsuza dek gülüşlerimden mahrum