Verse 1:
Yerinde kaldıysa aklın var sende sorun
Bu düzen hiçbi şekilde kabul etmiyo yorum
Eğ başını kravata sonra arkasından konuş
O kadar kirliyim ki yağmurda ıslanmıyorum
Bildiğimi bilmiyorum bilmediğimi bilmiyorum
Gördüğümü görmüyorum görmediğini biliyorum
Duyduğumu duymayıp gördüğüme kanmıyorum
Yalanlara tapıyorum yerime sen yanıyosun
Kanıyorum giyotin yemiş şah damarın gibi
Sarmıyorum hiçbi şeyi doydum kovalamıyorum
Dalmıyorum rüyalara uyandım aldanmıyorum
Satılık sevgileri artık tek slip ödüyorum
Ne yazık ki geçen günleri farkediyorum
Belamı arıyorum ölümle kanlanıyorum
Elimdeki sönmemişken yenisini yakıyorum
Her 1 boka rest çekip kendimden korkuyorum
Nakarat:
Daldığın rüyalar olunca kabus
Sıçrayarak uyan ve de kan kus
Atmosfer kafes sen de mahkum
Kalbini yok ediyo bu dar fanus

Verse 2:
Beni tanımıyosun seni çok iyi tanıyorum
Beni biliyosun deli gibi rhyme yapıyorum
İhtiyaç duymuyorum reklama
Bu yüzden süslenip püslenip klipler çekmiyorum
2 değil 3 4 5 yüzünüzü biliyorum
Eski dostlara üzgünüm kinle bileniyorum
Modern yaşamınıza direniyorum
Ölen bi çocuğa sevinenden iğreniyorum
Ben her boku yüzünüze söylüyorum diye
Gittiğim her köyden tekme tokatla kovuluyorum
Eskiden bu üzerdi beni şimdiyse alışıyorum
Bu daha çok yaralıyo çünkü size acıyorum
Evet moruk kaçıyorum sorumluluk duygusundan
Tehlikeli bu yaratık uyanırsa uykusundan
Lakin korkma ben 75 yıl sonra uyanıcam
O güne kadar sizi uzaklardan izliyorum
Nakarat:
Daldığın rüyalar olunca kabus
Sıçrayarak uyan ve de kan kus
Atmosfer kafes sen de mahkum
Kalbini yok ediyo bu dar fanus