sanki bu ara tadım kaçtı hiçbi'şeyin zevki yok.

ruhu-bulanık beynim-berrak ortasında mutluluk

hatırlarım ki dostlarımla eğlenirdik dostluğumca

fakat artık anca zorla gülmek isterim... tamam da ?

zaman hızla aktı hırsla bende izledim zamanla

oksijenle bozulduysa kalbim söyle neyleyim?

eski halim geriye dönse başım geriye dönmeden

ve eksilerimi düzeltirken geçmişimden olmadan

düşündüm ki sebepsizken arası açılır dostluğun... dostluğun

sebepsizdi çünkü sevmek insanı.

ancak yine de arada arama modu girse yokluğun... yokluğun

baktım kimse yok içimde boğuldum

şimdi söyle en son ne zaman adımı söyledin yanında kimse yokken

sebep yokken sade özlediğin için

şimdi söyle en son ne zaman için dinledin yanında birisi varken,

konuşuyorken adımı duymak istemezken?



Nakarat:

bana kızma beni bu ara hırsla saran bu zehirin özrü kanımda hızla gezdi

bana bakma üzüldüm ancak darılmam sudan sebeple kırılmam

koşup düşünce yorulmam



Nakarat:

bana kızma beni bu ara hırsla saran bu zehirin özrü kanımda hızla gezdi

bana bakma üzüldüm ancak darılmam sudan sebeple kırılmam

koşup düşünce,düşüp koşunca



yaraları sulandır yüzdürmem lazım bu gemiyi

söndür ışıkları yeni gelin kadar dirayetsiz.

Gecelerin her birinden,derbeder asortik

ve tebessüm samimiyetsiz

Cüssem kifayetsiz

Gökyüzü bana çalıyor yediği yumruklardan

ve sesi yedi farklı notadan

rengi bi tip buhran

akramlarıyla selamsız,geceye ayar olan

sabahın ilk ışıklarına kadar aralıksız uslan

susan da benim,bağıranda benim

yara kabuklarımı aldırdım yenisini getir

iç kanamaların hepsi bu gün resmi tatil

ve sonunda kendini vuran aktör mi katil mi ?

ben gözlerimle gördüğüme inanmaktan usandım

ölürken kurur ya dudaklar işte öyle susardım

kabasını bitirdim nezaketinden vahir kuşandım

zayıf halde topraktan göbek bağımı kopardım





Nakarat:

bana kızma beni bu ara hırsla saran bu zehirin özrü kanımda hızla gezdi

bana bakma üzüldüm ancak darılmam sudan sebeple kırılmam

koşup düşünce yorulmam



Nakarat:

bana kızma beni bu ara hırsla saran bu zehirin özrü kanımda hızla gezdi

bana bakma üzüldüm ancak darılmam sudan sebeple kırılmam

koşup düşünce düşüp koşunca yorulmam



"Sybra Azazil'in Düşündükleri ve Söyledikleri"



Nakarat x2:



"vakit epey basık zaman çıktı şuan rayından

ne düşlediğim yerdeyim ne istediğim bilmeden

zaman dursa geriye sarsa geçmiş halim hazırken

yaşlanır mı insan girse mezara yüzü asıkken?"







Şimdi söyle zaman geçti kalıplaştı duygular,

Anılarımda sabit düzler sanki hala gülümser.

Komik değil artık ancak içemden gelen bi ses,

" Eski tadına ulaşamazsın " diyor içimden bir ses.

Söyle şimdi sorun kimdi hep benim mi hatalar ?

Sözüm sert ve sivri çünkü parça pinçik hislerim.

Düşündükçe ağırlaştı hüznüm inan boyunca,

Adem insan yokluk çeken yoklum çektim içinde..