Değişti sohbetim canım uğraşma bu elimde değil
Bi duble çekip gözüme sen kaçırdım tüm hızımla demin
Bardağında çayın bile kinimden doğar demi
Kusturduğun kanla adını yazmam acıma delil.
Senin gelmende gitmen gibi en hakiki yalan
Kanar yaram fakat acıtmaz ilk günkü kadar
inan, bağışıklık kazandı bünyem alıştım vedalara
Gözaltımdaki morlarım dün akşamdan kalan
Telafi yok bu ömüre, uğrumda ölmen
Gözümü kamaştırmaz melek olup gökyüzünden inmen
Canımı fazla yaktın yarın hiç yok sanıpta
Artık kalbin cennet olsa bahçelerine girmem
Çünkü acının tozlarıyla sonsuzluğa karıştım
Sen hep ölüm gibiydin bende ahiretinle tanıştım
Hissetmiyor vücudum ağır gelen hiçbirşeyi
Çünkü yıkıldım enkazım depremlerine alıştım.
Omzuma sen dışında tonla yükün binmesi
Sen dururken tutup gözümü dostlarımın silmesi
Bu kaderin sillesi, inan ki ağır geliyor
Yıllar boyu kokunun hep duvarlarıma sinmesi
Düşün bi sevdiğim iki kadından biriydin
iliklerim kansız ama konu senken diriydim
Yokluğun dibiydin, o halde neden döküldüm be canım
Saçmalama hep sonbahar gibiydin.
Eskiden kalbimde biterdin ben gel demeden
Uyanmamak istiyorum kabus görüp terlemeden
Umudum tükendi, imrenerek izliyorum
Mutlu olan her çifti yıkılmış bi pencereden
Telaşlanma, anlamı yok gözlerini gizlemenin
Neyini yanlış buldun hakettiğim sevgiyi istememin
Yeni bir dünya kurdum yollarına istemedin
Demek başka tadı onunla film bile izlemenin
Nakarat:
Aşığına koş be kadın alnımı kan yıkadı
Şakaklarım çatık biraz bu hissin yok bir adı
Dünyanın yokki tadı beynini kim yıkadı
Gözlerimden ırak tenin elleri al kınalım
Son defa gel be kadın ölmedi bak kralın
Cennetin bahçesine bol huzurlu ev kuralım
Yokluğun çektiğim en zehirli aşk dumanı
Nasılsa yaşamak seni en büyük dert kumarım