Enes İshak Verse:

Gel dostum kara günümdeyim delik deşik postum
Yüzüme güldükçe arttı arkamdan iş çeviren ordu,
Zamanla anladım ki çıkar her şey, yüz çeviren oldu
Bana hayat çelme taktıkça, dostlarımdan oldum
Dilim doğru konuştukça, soyutlaştım elbet
Sende piyonsun her oyunda fark edemezdin körken
Bugün yoldaş dediğinde yarın farklı bi maske
Gelip kelepçe vursanda kalemim düşmez elimden
Benim derdim beşeri, derdim meşrepten
Derdin neydi arkadaşta boşuna gittin peşinden
Derdi para insanın gözümden düştü adem oğlu
Aklı zayıf insanın düşünecek bir beynin olsun
Sistem bir ağaç verdiği meyveden de çürük
heybeden sorun çıkart kendine kalmadıysa gücün
televizyon başında ağlama git kendine bi üzül
vizyonun bozuk bi kısır döngü bulmalısın çözüm

Nakarat:

Temeli atma sakın eğer yoksa malzemen,
Yarını unut bana geçmiyen bir mazi ver,
Hatalar yüzünden kalp bölünür takside,
Bilmediklerimle yaşıyorum bildiklerimin aksine!

Strapy Verse:

İnsanlar neden böyle yüzsüz ve çıkarcı,
Gelip geçen yanlışlara gülsem de kızardım,
İyi niyetime karşılık hep art niyet kazandın,
Şimdilerde tek teselli, iyi geçen zamandı.
Bu yolda tek başıma yürüyorum, yolum karanlık,
Zor durumda yanında olmak en doğru karardı,
Zamanla anladım ki dostların çoğu yararsız,
Zor günümde yoktun yanımda kanayan yaramdı.
Korkarken yabancıdan zarar veren yakınlardır,
Anlasaydım sahteliği, böyle yakınmazdım,
Maske düştü ama (ama) fincanda hatır kaldı,
Bugün solan ümitlerim yarın dünü hatırlar mı?
Çıkar peşindeki dostlar etkiler beni derinden,
Kibirli olma asla gururundan serin gel!
Hüzün dolu hatıralar, ansızın gelirler,
Paylaşcağım kimse yoksa başarıya sevinmem!