hayatı anlatan bi kaç kafiye karışık
aşk sevgi ister ama hayatını karartır
en sevdiğin bi dal sigara yavaş yavaş ölürken
insanlar beni unutmuş kime ne anlattın
sokaklar karanlığı sever karanlık cinayeti
karanlığı hoş kılan afitabın güzelliği
ben bi sekbanın kalbinin sınırlarını bekledim
bu sana söylenen türkünün en güzel güftesi
bir ucu kül tablamda diğeri damarlarımda enjektör
yaşamak için ölüyorum bu benim için tek yön
bir kar tanesi toprağa düştüğünde ölürken
aşkım çığ oldu hayallerimi yok eden
yeter lan diyip kaç kere daha ayağa kalkmam lazım
biraz düşünüyorumda hayallerimi ucuz aşka sattın
o piç sana bi saatini ayırmazken ben hayatımı adadım
hayatımı karartıp

ebruli yanağından göğsüne denk düşen sokak
tozlu masamda rakının dönüşmesi pirü paka
kan şakağımda devridaim hırçını alyuvar
köşebaşında maktülüm katilimse aksaray

Aşığım saçlarının arasındaki fırtınada
alacakarığın rengi asık suratımda
yanıma gelseydin ölüm ipi kopardı
senle ben raks ederdik fırtına ortasında
Gözlerin bir ferman idam sehpası borcum
Başım dönerken bakamadım ikiye bölündü sağım solum
ellerinin narinliğini hiç hissetmedim bu senin borcun
kadehler kalktı lakın benim hiç bir yolum yoktu
sahipsizim ellerimde kesikler kan deryası
toprak kokusu gelmiyor gelmiyor rahiyan
sadece dumandı ciğerlerimi şifasız kıulan
ilk bahar gelsede şubatın soğuğusun yaren
kalpte tahtındasın bukadar masala rağmen
saklımdasın bunca mucizene itafen
intiharla kurtulamam koca cendereden
kurtar beladan cengaveri bir an önce