ben sevdanin dertleriyle kendimi uzun ince yolda buldum
lakin goz gozu gormuyo dostum bir gul gibi nasilda soldum
sordum bu soruyu kendime defalarca ne zaman gercek sevdi
hic bizaman kendimi kandirdim ben herseyi tek ona vermistim
fakat herseyi sonunda bildim ogrendim sevmedi kahretsin
yanlizliga mecbur zaten bu yurek korda bu seviyor halen
ama olmuyo donmuyo dunya hayat bu sana gulmuo bazen
kendini kor atese atsan bile kimse duymaz bu boyledir zaten