Verse 1:



Kafamı nereye çevirsem senden ufak bi iz

Hayatımdan çıkman için söyle nedir bariz

Çözülmeyen denklemin içinde en değerli x

Hayatımın denkleminde sana eşittir bunu bil



Gülünce çıkan gamzenin içinde yaşadım

Yine kızdığın şeyi yaptım içince sapıttım

Bitince anladım bu son demek geliyor içimden

Fakat içimde sana ait bi onur kalmadı



Bazen sert essede üşütmezdi rüzgarın

Engellemeye kalksamda senle gider bir yarım

Nedir bu anlamadım yine sen kazandın

Seninle düşlerimdi dünler değil yarın



Ummadığım birşey oldu alıştım yokluğuna

Ya da ben saçmaladım alıştırdın yokluğuna

Senle razıydım ben karın tokluğuna

İnanmak istemiyorum sensiz yarın olduğuna





Verse 2:



Bir gün çıkıp gelir misin emin değilim

Sonunda sen varsan eğer her yolla gelirim

Tek çare olsa keşke gel demekle gelişin

Unutmadım biliyorum var her çıkışın bi inişi



Sen hariç kalbimde ki herşey teferruat

Beraberinde götürdüğün mutluluğumu kenara at

Senden başka melek olmasın diye kırdım kaç kanat

Tek başıma kızıyor bana geçtiğimiz her sokak.



Yeni bir okyanusa yelken açtın galiba

Herkese mutluyum derken kaçtın adeta

Desemde elveda sonunda aldım hep yara

Dokunmaya korkttuğum teninde düştüm uçuruma



Çok mu şey istedim senden tek derdim anlaman

Umut yok diyolar ama kalın kafam anlamaz

İçim hergün kararıyor isterdim ışık bırakman

Anlamsız bi sıfatım sendin tamlamam