.:Elif:.

Elif karşında ve karanlığın içinde
Yaptığın bu seçimde aydınlığa geçince
Bir günahın daha kalkar ortadan
Her yanın çamura batmış yokmu kurtaran
Zindanların içinde bile hep işin yalan dolan
Seni incitmez yılan sen ona dokunmazsan
Pişmanlıklar üste çıkma yolunda
Yaşanan güzel günler koca bir hiç olunca
Ömür boyunca yanlışlarını unutunca
Ve anlayınca boşu boşuna çok koşunca
Nefesim kalmasa bile giderim ölüme
Yolu gösterir elimdeki beyaz küre


.:Nakarat:.(2x)
Gör bak mumu söndüren ardından gelen
Kılıçlarla öldüren seni yok eden
Bu karanlık ruhunu çekti çaldı
Dört taraftan kalbini söktü aldı


.:Sirhot:.
Bi başlasak mı nefes almak yasakmı
Oksijensiz ateşler hep ıslakmı
Şatolarda zindanlarda duvarda
Ortalarda karanlık odalarda
Kilitlenmiş kapanmış kapılarda
Umutlar sömüş tek bir anahtarla
Demirden tek bir şövalye zırhıyla
Suyun üzerinde yürüdüm uzaklarda
İçimde yanan bu alev 300 derecelik ateşten (kork)
Gözlerim bir dinazor kadar sert
Bakma sakmaz ateşler yakmaz
Sadece rüyalarında öldürür her gece
Karabasan kadar karabasan üzerine yaklaşan
Soğuk kar tanesi gibi kasan
Yıkasan bile ellerini vaftiz suyunda
Beyazın saflığına sahip değilsin unutma

Tek sene uzak umutla
Gökyüzünde lav somutla
Kendini yakmadan soyutla
Çevrene bak dört boyutla
Evreninde yerde ekseninde
En sonunda toprak oldu
Kurtu tahtadan delik oyuk tabutta


.:Nakarat:.(2x)
Gör bak mumu söndüren ardından gelen
Kılıçlarla öldüren seni yok eden
Bu karanlık ruhunu çekti çaldı
Dört taraftan kalbini söktü aldı