Bunalımı saklamaktan artık bunaldım geçmişe baktıkça atamıyor uzadım kabusum yeni başlar bitti derken bu dünya denen boş bir gezegen beynimde bombalar patlıyor saniyeler insanları alıp gidiyor ah dur diyorum bu zalim savaşlara insanlık müsvettesi o hayvanlara gece gündüz dualarla geçiyor kardeşlerimizin kanları boşalıyor ama olmuyor bu felaket neden gözlerim görüyor hergün ölü bir beden iki gün önce her tarafta bayram bosnada yas vardı gerçek katliam unutulmamalı insanlar silinse silah beter ağır bunların hepsi kepaze savaş ölüm zafer işte sana sonuç ölümle gelen zafer en büyük suç kabusu gördüm ama yaşamak başka yaşamadım fakat nihayetinde insanım beynimde bombalar patlıyor sanki ölüyorum ölenlerin yerine 98 kabusu unutulmaz bir köşede kötü rüya gibi insanlığın eşiğinde.

yaşam dediğin nedirki bir gün misali gelir geçer yaşarsın hayallerini nefreti besler içindeki bir çocuk bakışların serin olur güneşlerin soğuk günün gelir kaderinde çekilir tetik bamm işte o an biter hayat kafasta zann bu kadarda kolaymış ölüm denen lanet kurşun beynini deşer iste sana vahşet doğusu ve batısı dünyanın yer yarısı böyle yaşıyor bu onların yarası bitsin artık kabus bitsin artık ölümler 98 durun yeter artık yeter !