Verse 1
Delilik en doğal cesaret hapıydı bense cinnetin eşiğinde
O biçim kafayla kayda girdim bir şey içmeden de
Soğuk leşimi sırtlarlar birgün ömrü tükettiğim de
İçime atar giderim o gün anlayamazsın bile.

Bu kez tanınmayacak bir biçim de anlattım cismimi iyisi mi bu kim diyip te inkar et ismimi
İsmi cismi hasmın herbir cinsi mi sinsi akışına bıraksaydım şimdiye ruhum da dünya kadar pisti.

Ölümün soğuk yüzüyle tokalaşınca anlarsın bana olan davranışlarını
Sen sert sözlerle bana çatardın bense kaşlarımı
Nedense bir bana bakınca buz keserdi bakışları
Kar bakışıydı onunkisi herkes yazları gözlerdi bense kışları.

Hiç yeni sayfalar açmaya kalkışmadık sen gibi eskiler hep aklımdadır
İnan yorgun organlarım bile beni böyle yarıyolda bırakmadı
Noldu lan pollyannalar,komiklikler ha
Sar başa filmi baştan Ctrl+Shift+Del!

2×
Ömür boyu hayal kur bigün gelir ömür sonu
Yakana yapışır en sonunda ölüm keser soluğunu
Çabalasam ne olur ya da kaçsam ne olur oğlum
Bi konuşmayı beceremedik dil hep yapardı tutukluk.

Verse 2
Asık suratlı demeden önce sor neden çatık bu kaşlarım
Çünkü tatmin etmez hiçkimseyi nedense zor bela ulaştıklarım
Haşlar yüzümü gözlerimden akıttıklarım
O çöp adam da benmişim meğerse bilemediğim her harfte astığım.

Aklıma gelenin başıma gelmesiydi zaten hep yaşamak
Sana göre saçma gelebilir anlattıklarım ohal de yaşa bak
Hiç farkedemiyorsan bile gözden akan yaşlara bak
Ayakta ölmek yeğdir zira yerlerde sürünmekse yaşamak.

Bir maratona atıp koş dediler ama hangi tarafa
Farkında olmadan batmışım her gün büyümek denen batağa
Hayatı kitaplardan değil aga gözlerimden oku demişken,
Şimdi hangi yalan hikayeyi ezberliyim söyle kitapları açıpta.

İki elin yakamdayken hayat yaşamak sadece nefes almak mı?
Artık anladım bitecek bu işkence ben yitirdiğim de aklı
Farkına varmaktansa aptal yaşasaydım bütün bunlar olmazdı
Gözün aydın doğup büyüdüm hayat geriye bir tek ölmek kaldı.

Kimin ne umrunda ne çektiğim onlar anca anlattığıma dümen der
Hayattan kalma izleri de gizler mi fondötenler
Neyse ki bir fotoğraf kaldı elimde geçmişe dair ve
Şimdi geç karşıma de ki:Acılarını çekiyoruz gülümse!

Acılarımı bile seçmekte değil sadece çekmekte özgürüm
Seçemediklerim hep aklımda sence ben hür müyüm
Haklısın bulacağız belamızı sayesinde bu körlüğün
Zamanla çözülür dediğim ne varsa zamanla oldu kör düğüm.

Ağlamamak için kendimi zor tutmamdı asıl kanser be reis
Yanlış anlaşılmasın sakın bu sadece bir serzeniş
Bir daha yüz yüze anlatır mıyım derdimi bilmem ama
Rap olmasaydı kursağımda infilak ederdi sözlerim.

Biz aynı kardeş gibiydik lan unuttun mu aga
Denmez işte herkese
Hitap edilmez öyle aga denmez hiç bir yavşağa
Bu daha ne ki
Yalnızlık ta aynı ölüm gibi ona da yalnız yürüyorum nasıl olsa.