Nakarat
Bu günümü al geri verme
Yarını çal geri gelme
Ben zaten yalnızım
Bıraktı gitti o da beni işte
Papatya fallarından farkı yoktu bu aşkın
İki beden anlamsızca bir yoldaydı şaşkın
Çaresizce düşmüşüm içine karanlıkların
Ben seni, sen elleri seçtin kurtarıcın
Yani gel çevir tersine şimdi haydi kaderi
Bir dilenci bu adam istediği sade sevgi
Düştüğümde gördüm abimi kuzenimi
Onlar tuttu yalnızlıktan buz tutmuş ellerimi
Param pulum olmasın huzuru ver bana
Yaram kanar durmasın alıştım acıya
Sevdi beni kahpe, Sanchez olduğumda
Doğduğumda başlamıştım aslında sonuma
Neler çektim ben neler gördüm bilemezsin
22 yıllık kadehte bekler üzgün mazim
Tomarla paraya sarılamadı hiç delik cebim
İstediğim tek şey evim ailem sevdiklerim
Nakarat
Bu günümü al geri verme
Yarını çal geri gelme
Ben zaten yalnızım
Bıraktı gitti o da beni işte
Şimdi ne yapsamlarla boğuşma hallerindeyim
Güldüğüme bakma sen çok dertliyim
Kavga ediyorum her gün annemle ne bileyim amma
Onu çok seviyorum yine de o bunu bilmesin
Zeytinburnu şahit yaşadığım onca hatıraya
Her birey kendince farklılaşma çabasında
Ekmek bulamaz akşam yemeye sofrasında amma
Geçilmiyor dışarıda hiç birinin boş havasından
...... Kardeşimle geldim ben bu günlerime
Kimse kayıt yapmamıştı sende yetenek yok diye
Şimdi onlar düet yapmak için nedense peşimde
Kusura bakma çok fark var şimdi o günümle
İçimden geldi bir anda bu sözler ve yazdım
Ocak 2010'u bekle o albumde hayatım
Ve şunu da unutma asla
Yazdıklarımı yaşamak için değil,yaşadıklarımı yazmak için ben rap yaptım
Nakarat
Bu günümü al geri verme
Yarını çal geri gelme
Ben zaten yalnızım
Bıraktı gitti o da beni işte