Kalbi kır paramparça et, sonra yine baş tacısın
Artık aşkı oynamıyorum geçsin yerime başkası
Ben severek kaybettim sendeki ise kalp hastası
Düşün onca yıldan sonra kalp ne diye taşmasın

Bu şair aşkı anlatır hayat bi güldürüp bi ağlatır
Kimse sormaz hâl hatır bak elim kolum bağlıdır
Hiç mi ders almadı bu yolda koşarken düşenler
Bir örnek olsun onlara bu başımdan geçenler

Hayat senin ellerinde ister pes et ister savaş
Yinede basma kalbe taş, biraz insan gibi yanaş
Yapma aşk için telaş durma kalbinde bi yer aç
Anlat derdini paylaş, elbet bir gün biter her aşk

Sevmek istemesen bile yinede unutma geçmişi
Kimisi aşktan anlamadı, kimisi canına taktı dişi
Fazla kapılma yanarsın, bunlar hep şeytan işi
Bugün aynı kaderi paylaşan yarın olmaz bi eşi

Yokluğun dayanılmaz acı,sen ölümün sırdaşısın
Köle olmuş hayallerin seni istediğin kalbe taşısın
Sen tüm insanlığa dağılmış bir virüsün panzehiri
Bugüne dek kanıma tesir eden en şiddetli aşısın

Seni herkesten sakınan bu adam sonunda öldü
Ben yasını tutarken söyle kimle hayata döndün
Yaşarken öldüm hayatın gerçek yüzünü gördüm
Yeşeren bir ağaçtın gözümde çok erken söndün

Zordur dayanmak yürek ağlasa derindir yarası
Gecenin bi vakti bak tutmuyor bu gönül yaması
Alır mı bu canı ellerimden hayatın yoktu şakası
Senden bana kalandı bu kalbin bir diğer yarısı

İki elim kanda bile olsa hergün yanına gelicem,
Dua ediyorum sürekli yoksa orda ne yiyip içicen,
Hiç bir gece uyuyamıyorum yalnız kalma diye,
Güneşe yalvarıyorum doğ artık yârime gidicem.

Bağışlayın aşka boyun bükersem asaletimden,
Ve aşkın esaretinden kurtulursam tesadüfen,
Belki bir umut doğar bana talihsiz bu hayatta,
Yinede yazarım hislerimi sonsuz aşka hitaben.