Bazen korku düşer içime, ya elimde birşey kalmazsa,
Gün gelirde ellerim bu hayattan hıncını alamazsa,
Bir güven duygusu bırak, son kez sırtını bana yasla,
Yinede sensizliğe biz diyorum asla biz olmasakta.

Seni düşlediğim hayaller malesef benden uzaklar,
Kafamı kaldıramıyorum ki her tarafta tuzak var,
Beni ne sen durdurabilirsin ne de gereksiz bu zâtlar,
Ben artık gidiyorum bir ara yolcu edersin uzaktan.

Kimse ölümsüz değil, sanmayınki amacım ölmek,
Tek isteğim ölmeden önce yâri son bir kez görmek,
İstersen kal yanımda, istersen bir daha hiç dönme,
Bana bir söz ver şimdi, ben ölmeden sakın ölme !

Hep aşk için koştum, bir an yerimde duramadım,
Kaybettiğim duyguları çocukluğumda bulamadım,
Denedim olmadı, sen olmayan bir hayal kuramadım,
Defalarca seslendim fakat haykırışımı duyamadın.

Bir bakmışsın gökyüzünde bir bakmışsın halattayım,
Zaten yeterince dert var bir de aşkı dayatmayın,
Şimdi kendini istediğin adama sat hâlâ ayaktayım,
Birgün çıkıp karşına dicemki bak hâlâ hayattayım.

Tabi buysa yaşamak, gözlerimdeki yaşa bak,
Hergün büyüdüm acizâne hayallerimi aşarak,
Hayallerim cehenneme hızını kattı kaçarak,
Mühim değil sadece senin hakkın değil yaşamak.

Ne söylesen doğrudur beni çok sevdiğin dışında,
Kalbime herkesi sığdırdımda bi sevdiğim dışında,
Sonunu görüyor insanoğlu henüz yolun başında,
Ne kadar büyüsemde umutlarım yirmi yaşında.

Seni düşlemekle geçirdiğim bir geceden kalmayım,
Bir türlü başaramadım seni onun elinden almayı,
Şu yağan yağmurun bıraktığı nâcizane kar payı,
Senin için ölüme koştum söylesene daha napayım.