Bi destan bu gönül yapıtı kulaklarında çalan
Binlerce kırık kalbin faillerine haykıran
Yine ben aynı teranede içlenipte tütün saran
Doymamışlar içinde bir nefsi tok yatan
Yok sabrım emekçilerin ekmeğinde gözü olanlara
Bizler madenciyiz kazıyoruzya sabırla
Gözümüz ışıkta dost gönlümüz hasrette
Yarın ola o divanda hesap sorarız elbette
Ekmneği ben dosta böldüm riyayı dostta gördüm
Samimiyetsiz krallara çıkıp tepemde sövdüm
Beklemediğim çok yürekte kahpece paramparça
Neden senin kadar gülmediğimi buradan anla
Bu benden bir ima gitsin yüzlerce sahtekera
Kalemi benzer zülfikara her satırda mana
Mağrurca duran adam bu eğilmez onuruyla
Birikmiş hıncımla galibim bu savaşlarda
Onca insan içinde garip bir yalnızlık
Boynunda pişmanlıklıktan ağar bir azınlık
Sırtında kurşun izleri yarının karanlık
Sana bataklık bazı yollar başkalarına gülistanlık
Hayat kimine yeşil kimine kahverengidir
Kimine yatmak kimine kazma kürektir (yeaaa)
Kimine merhaba kimine elvedalar basittir
Hayat bitmeyecekmiş süslü basit bi sihirdir
Kimine çeyrek kimine tam ekmek adalet kelektir
Bu diyar kimine mağrifet kimine mağfirettir
Kimine hayli hüzünlü kimine neşeli bestedir
Kapın çalar ölüm gelir ektiğini biçtirendir
Ben dönmezem yolumdan dost dünyana tenezzül etmem
Uzaktan tozlu zorlu yoldan gelir hikayem
Onlarca harbe girmiş bozulmamış bir tüfekten
Onlarca kurşun yemiş yıkılmamış bir yürekten