Verse 1:
Soğuk canım ifadelerim öfkem hariç
Faili meçhul hayallerimin incancım hariç
Maneviyat beton maddiyat kerpiç
İyi gününde yanındaki zor gününde yoktur hiç.

Dayan gözyaşınla taşırdığın o kuyulara
Gelde dayan ciğerine olta atmış acılara
Sen dayan bu şarlatanlara sen dayan hazana
Ben olda bil dayanmak neymiş her gün idamlara

Dostluğunuz hep kof bu yüzden dil kalaşnikof
Bu yüzden rhymelarımın kahpelere kemiği yok
Yalandan dostlukların lügatımda cismi yok
Satılmış sevdaları almaya hiç param yok

Parmağın tetikteydi yüreğim namluda
Nasılda vurulmuştum attığın ilk kurşuna
Parmağın tetikteydi yine yüreğim namluda
Nasılda yıkılmıştım attığın kör kurşuna

Nakarat:
4 Yanım yalan her taraf hain hep sahtekar insanlar
Yok sabrım yok yok güvenim sadece öfkem var
Her tarafta zalim her taraf hain hep şarlatan imajlılar
Yok sabrım yok yok güvenim sadece hıncım var

Verse 2:
Temizdik çocuklukta bu kirler olgunlukta
Melek sayan kendilerini hangi günahlarla
Kabullen taze kadar çürüklerinin olduğunu
Unutma akıbetinin ellerinde olduğunu

Unutma bitmeyen o acıdan geceleri
Unutma sesini kısan haykırışın sebebini
Unutma mazlumları unut tüm zalimleri
Unut gitsin herkesi sen unutma kendini

Düşündüm düşündükçe yükseklerden düştüm
Bir yanımla gece bir yanımla güneşe döndüm
Ben her yolda yürüdüm aslanım temizde değilim
Lakin satılmayacak kadar bedava yüreğim

Bu adam kimine karga kimine serçe
Kimine sahtekar kimine esaslı bir lehçe
Peki ya siz ne bana göre dostluğunuz kaç akçe
Çakallar bileklerime takamayacak kelepçe

Nakarat:
4 Yanım yalan her taraf hain hep sahtekar insanlar
Yok sabrım yok yok güvenim sadece öfkem var
Her tarafta zalim her taraf hain hep şarlatan imajlılar
Yok sabrım yok yok güvenim sadece hıncım var