Verse 1:
Özünde temiz değilken beyazı oynamak
Allahın bildiklerini kulundan saklamak
Netice vermez kırılmış bi kalbi onarmak
Çünkü harcı değil kalpsizin bi kalbi onarmak

Yağmalanmış hayallerimi tartacak bir tartı yok
Ve almak için bi sevdayı hiç param yok
Seni cebimde taşıyacak bi cebim var lakin
Cebimde kevaşeye hiçbizaman yer yok

Geçirmek elzem hatayı ince bir elekten
Dışımda zorla tebessüm üzgün içerden
Acını dindirir diye birini beklerken
Güvenmek istediğin hep çıkarmı kelekten

Dostum hükümranlık biter ölüm gelir
Ölüm meleği dahi ölür Allah görür
Aldıkların çıkar verdiklerin çıkar
Önce benle konuşmadan maskeni çıkar

Nakarat:
Gönlümde acılara daha çok yer var daha çok yer var
Her kışın bi baharı her gecenin sabahı var
Kim beni anlar deme biri anlar elbet birileri anlar
Düşenin halinden yine düşen anlar canım yine düşen anlar

Verse 2:
Dost dediklerinden hepmi alırsın hasar
Vurulmuş çocuklar umutsuz yaşar
Patlıyorken bombalar gündemin kaşar
Dayan çoçuk birgün elbet o güneş doğar

Benim sadece şüphelerim var artık
Hangi kapıya doğru gitsem ardı bataklık
Azraille randevuda yapılmaz pazarlık
Aydınlıktan bahsedenler nedense karanlık

Senin rüzgarın beni duman etti
Seyyah etti yar, bu ne güzel bir efkâr
Bu bana kalır kâr, kılıcım Zulfikâr
Adım kul, mevsimim kış,namım Rapkâr

Benim maruzatım bitmez ağzım altı patlar
Düşünmekten baş ağrım çare olmaz haplar
Kapansa dahi yaram içerde kanar
Hayatım hayatının hayatını tokatlar

Nakarat:
Gönlümde acılara daha çok yer var daha çok yer var
Her kışın bi baharı her gecenin sabahı var
Kim beni anlar deme biri anlar elbet birileri anlar
Düşenin halinden yine düşen anlar canım yine düşen anlar