Benle gel sana bi yerden bahsederdim

hatırlarsın orası köydü bi zindan gibiydi

masum kanına girenlerse lanetli ve kibirliydi

inancı sayesinde bataklıta insan şerefliydi



hepsi konuşur hepsi boşboğaz boş işler anlatırlar

haram parayla saltanat kurup sanat yapanlar

inanki kazanan onlar Silaha karşı sapanı kullananlar çocuklar

hepsi masum çocuklar



yaptığın şey sade gülmek görde kendi sonuna ağla

ben bu düğüne karşıyım ve uzaklaştım defalarca

hepsi yüzüne maske takmış anlaşmış filanlarla

Annem herşeyden habersiz ben öldüm defalarca



Dışı güzeldir herşeyin içine girmen önemli

ifademden korkma asla bu hane güvenli

kader yazgım bilirsin çok şey aldım tadarsın

emin ol bana değil sen kendi sonuna ağlarsın



Yok güvenecek Halim yok Yok yok

Var yürünecek yollar daha var

Nasıl bir hale büründüm zalim bilemez

Bunu Herkez bilemez





Dilimden aslı cümleler dökülsün

uzaklar görünsün kimse kalmaz bilirsin

Sen zavallı bir kibirsin

Ne başsın ne ne sonsun Ne varsın ne yoksun

Anla sende yolcusun



dinle dinle bu benden sana bi sille

bak şaşırmış kitle seni bi odaya kilitle

çıkmak istediğinde kafanı duvara vur ve düş yere

Uyandığında selam et şu yaşayan tüm ölülere



Bak bulutlar ağlıyor sele dönüştü göz yaşı

bu gözyaşından istifade etti sönük başlı

VE AYAĞA KALKTI Çünkü BUNA İHTİYACI VARDI

şimdi bende yağıyorum kulaklarına sırrım kaçtı



Ve duydun burası dalınacak bi yer değil

gaflet uykusundan sıçra artık cihanı et seyir

hayallerine yemin verki hayalin yakınlaşsın

Yeminlerine sadık olki hatalar uzaklaşsın