Verse1
Eskisi gibi değil artık gözlerimdeki bu parıltı
Özleminde kalan elleri geceleri hep kalem sardı
Doğdu birden güneş yine dünyaya sıcacık sarıldı
Kendimi bulduğum gözlerini benden sonra kim kazandı.
Kalbimin odalarından dışarı tutup atamam seni bitürlü
Her geçen gün büyüttüğüm,bu sevgi sade sana özgü
Yaşadıklarımız sanki bi pembe dizinin bir bölümü
Rüyalarımda sen gülerdin,uyandığımda ben hüzünlü
Şehrin en ırak yerinde,kimse yok,sade hayalin var
O da teselli etmez artık sordun mu hiç ne derdin var
Gözlerimi kapattım yine,sen ve bıraktığın hatıralar
Beklemekte zor geliyo artık bu arı kesici haplarla
Nakarat
Verse2
Rüzgar her estiğinde kokusu dağılan aşkın bu muydu
Hayatta sağlam tek dalımdın ve herşeydeki son umuttun
Haddi hesabı yok sevincin göze batan bi sorun oldu
Sanırım artık gitti hancı yıllanmış bi şarap doldur
Ruh ve beden harap olmuş,koca şehirde tek gezerdim
Seher vakti sokakta siz var,gözlerimse sanki nemli
Kan ter içinde rüyalardan sabah yüzümse hiç gülmezdi
Girdaba kapılan tüm hayaller bi daha geri dönmezki
Geçmiş hatrına el uzatsam,gönlüm kırık kanada benzer
Tesir etse sürerdim inan,hırpalanmış kalbe merhem
Mahfuz ettim gözlerimde saçlarından alıp bir tel
Öyle derinden açılmışki yara,bunca zamandır kanar halen
Bende hep var sen telaşı,kapalı kapılar hep yüzüme
Ayaklarımda derman yok ki gidemez artık bi adım öteye
Batık güneş çerçevemde,gri tonlu eserlerimle
Fener tuttum kayıp kalbin yaşamak isteyen derinliğine
Her gidenin ardından düşünmekle ağrıdı başım
Hayallerimin kırıntılarını kim toplar, mıknatısmı?
Gözlerimse ağlamaklı,hayaller daha al yanaklı
Kalbimi sen aldın astın,bende kesemedim o halatı

Rüzgar her estiğinde kokusu dağılan aşkın bu muydu
Hayatta sağlam tek dalımdın ve herşeydeki son umuttun
Haddi hesabı yok sevincin göze batan bi sorun oldu
Sanırım artık gitti hancı yıllanmış bi şarap doldur