ALPAY TUNCAY;
�Özledim seni,
Geldiğinde ısıttığın kalbim oldu çok serin.
Geriye gelme sakın kalpte yerin yok senin!
Anlamam adını duyduğumda neden nabzım yükselir?

�Aşkı gözlerinde buldum,
Bıraktığın o yerdeyim içimde tek bi korku.
Hissedilen tenindi bak, yüzümse solgun.
Yaşanılansa ihanetti gözlerimde morluk.

Buz dağında erimeyen bi kar tanesi ellerim.
Gittiğin o günden beri aynı yerde beklerim ben,
Öptüğüm o dudaklardan başkalarıda geçti mi?
Aşk dediğin sözde değil kalpte bitmeli.

Dokunduğum o mis tenine başka birisi dokundu.
Nefret etme benden gel rüyalarda buluşuruz!
Bembeyaz bir kış gününde gözlerimde yok oluşun.
Yanına gelemedim ki sandım görmeyince unuturum.

NAKARAT:
Kalbimden akan damla yaşlardı feryadım.
Gideceğini bile bile, sana bağlandım!
Dur! Geriye dönsek arkandan ağlamam.
Yıktığın hayallerimdi, sevgilim hoşça kal!

KAAN ARMAĞAN;
Yinede gel... ben hala buradayım ve,
Sevmediğini bile bile ben her gecemde ağlarım.
Kısa bi süre için benimmiş gibi davrandın,
Her gün benimle gezerken nasıl olur bi başkası?

Başkası, şimdi güldürür o gözlerini,
Birbirimize aşkım derken söyle sade sözde miydik?
Sen üzüldüğün için kendimi suçlarken,
Onunla yatağımızda uyanman bitirdi her şeyi.

Yağmur gibi ayrılık birazda kasvetli ve
Ben ıslandığımı kimselere belli edemedim.
Sen, seni sevmeyen adamlarla devam et ben,
İlk öpüştüğümüz yerde hayalinle gezerken!

Sözünü tutsan ve gelip yanıma sarılsan,
Bir evet demenle beraber sen kendini karım say.
İlk tanışmamız rüya gibiydi demiştin ya,
Bana koyan ayrılık değil, o rüyadan uyanmak!