Nasıl anlatıcam ki bi fikrim yok.
Yazıp ağlatmak da bi seçenek gibi..
Taptığım 3 harf bu bedenime anlatamaz;
Günden güne geçen etkimi.
Kocaman çirkin burnuma kokun hakim,
Yokluğunda onu takip...
Peki şimdi bi' gülümse lütfedip, peki şimdi de git gör,
Unutan kim!
Çocukca belki de ama derin inan,
Bırakamadım yine sana göre inat.
Isınamadım beni eve götüren hiç bi' vasıtaya...
Bana deli dedi kitaplar ahh...
Tanımım bu. Diyemedim alıpta kadınım ''Dur!'Diyemedim alıpta karşıma ''Gitme!'Gözümde gördüğün gururumdu.
(Bana, sus ağlama diyorsun ama elimde değil inan. Yapacağım hiç bi' şey kalmadı. Kapında yattım. Küfürlerin şiir gibiydi. Sadece gülümsemen için, sadece bunun için yaptım herşeyi. Ama yine küfürlerin şiir gibiydi... Gözkapaklarımın içindeki resmin... Gece uyumama izin vermeyen resimlerin, belki mutlu olursun. Ama benim kurduklarımı hiç mi merak etmedin? Denize hiç mi inanmadın? Kızını hiç mi sevmedin? Teşekkür ederim. Senden öğrendim ki, her zaman her şeyi bekleyeceksin hayattan. Öyle kutsaldı ki gelişin, o kadar kutsaldı ki gidişin... Aşık oldum, son kez teşekkür ederim!