Kan kapladı şakaklarımı, yağdı kar,
Yetersiz şiirlerim kalır bir tek yarına yadigar,
Manidardır düşünmek seni, karanlıkla kaplıyken,
Karartılan bu kalbi düzeltmeye şartlıyken.
Sanki şeytan hep gelip de götürür beni,
Bir ip durur karşımda "as der" kendini ve,
Kötülük yeni bir dostum değil, her zaman vardı,
Çocukluğum geride kaldı fakat güzel zamanlardı.
Açtık, parasızdık, gülerdik, arsızdık,
Bir gram üzmezdi bizi kader, imkansızlık,
Bazen bir bilyeydi mutluluk, bazen bir oyuncak,
Zaten kazanamadık biz hayatımız boyunca.
Nedensiz bir yarışın içindeyiz kahır dolu,
Var bir yolu kurtulmanın, duymayın sağır olun,
Dert benim sağ kolum, nedir benimle zorun,
Nasıl düştüysek öyle kalkarız biz, rahat olun.
Nakarat x2
Ruhunda kalır izler, silmek istesen de,
Soruların, sorunların kalır hep tepende,
Keşke vazgeçmek kolay olsaydı,
Keşke melekler gerçek olsaydı.
Bakır cezvelerde kaynatıldı gençliğim,
Benim varlığıma cezadır, iğrençliğim,
başka bahar dedikleri zaman bile gelmedi,
Hala nasıl beklersiniz dile gelmemi.
Anlatıyorlar, anlamıyorlar,
Anlamı yok zaten, sallamıyorlar,
Bu köprünün altından çok sular akar,
Belki bir gün Tanrı birazcık da yoksula katar,
Bir artı, burama kadar geldi artık boğuluyorum,
Suskun bir zamanda, çok konuşup kovuluyorum,
Yoruluyorum yaşamaktan, sokaklardan, bu pislikten,
Çocuklara silah veren kahpe zihniyetten.
Gemiler bu kez dönmemek üzere kalksın,
Bu liman, dertli liman, kabirden farksız,
Yine de vazgeçmedim bir gün bile müzikten,
Söyle bana hiphop, nasıl bir aşksın sen?
Nakarat x2
Ruhunda kalır izler, silmek istesen de,
Soruların, sorunların kalır hep tepende,
Keşke vazgeçmek kolay olsaydı,
Keşke melekler gerçek olsaydı.