Kırık aynalarda bile görebilirsin resmimi

Paramparça olmuş gençliğim ne denilebilirki

Öyle bir hayat düşün ki herkes sana düşman

Saygılar sevgiler herbirşey yalan



Sahte gönüllerin etrafında ki onca insan

Bana küçüklüğümü hatırlatır böyle geçen zaman

Hayallerim bile istiladalar artık bıktım ben

Çabam sade mutluluk onu da al git istersen



Beni benden alan bu şehir değil sade sendin

Geçen zamanı hatırlarmısın seni bırakamam derdin

Sen gittin dertler arttı gerçektende bıkmıştım

Kardeşlerim bile diyor ki beni artık yıkmışın



Son zamanlarımda gülmek bile artık bana lüx

O kadar kolaymış ki sevdam her bi boka küs

Ergen tripleri değil bunlar ama cidden bunaldım

Hayat bi oyunsa ben sonundayım anladım



Cadde 951 Verse (Nakarat)



Sığınılan maddeler sigara yada alkol

Beni benden götür ve uzaklara alıkoy

Her adım attığımda bulanıyorsa kafam

Bahanem var evet suçlu olan yaşam



18 yaşına gelmişim daha ne beklerim

Hayallerimde bile ben mutlulukta teklerim

Beni öğrenmek isteyen şarkılarımı dinlesin

Belki tam bilemezsin ama anca hissedersin



Sıkıldım ve bunaldım hayatın bu triplerinden

Bıktım ve usandım insanların sahtesinden

Yaşamaya karşı direnmek çok güç

Bu belki son şansım bitebilir herşey



Geliyorum az kaldı can alıcı noktaya

RaPrens Alpy tarzı son satıra ulaşmaya

Eveet son 2 satır bana şöyle bakarmsn?

Pimini çektim hayatın ucunu sen tutarmsn?