Ran Ahen Verse:
Karanlık her yanım kararsın kahinat
Ayrılık denen kelimeyi ben unutmuşum galiba
Sen gidince anladım hiç bir şey baki değilmiş
Bu kırılmış yüreğim bir senden istiyor tamirat
Yapabileceğin hiç bişeyi koyma ardına lütfen
Bari tek seferlik tebessümünü aşkıma lütf et
Şimdi bakıldığında kalbim geçilmiyor küften
Gidişine sebep olan onca şey var ef ve püften
Gülmem , istemezsen hiç bir zaman gülmem
Dikenleri kalbine dik elbet bulunacak o güller
Hatırladın mı bir bahçede salıncaktasın ve ben
İtiyorum aşka doğru? Aklımdan çıkmıyor o günler
Dünden bir farkı var bugünün sen yanımda yoksun
Yetmiyorsa şiirlerim gel kanımla doldur
Aklını haklıyım da hak veren yok hiç bana
Benim sendeki etkim , çarpımdaki 1 kadar
Kim takar ? Söyleyin bu kalbi kendi kalbine
Öncelerde derdim herkese şu derdi tarif et
Şimdi diğer anlamı derdin adımla eş..
Kaybetmek alışkanlık oldu bir de marifet
Yüzünü gören gökyüzümse kıskanıp da ağlar
Yanına ulaşmam için önümde onca dağ var
Dudaklarında hayatı bulmuşken dudaklarım
Terk edişinin ardından ıslanır vedalar.