VERSE 1



Yağmur Tanrı'nın gözyaşı

ıslanırsa birgün başın

o gün beni düşün taşın

yaz ortası yaşar kışı

yakar ateş bir tel saçı

Allah büyük açar kapı

bekle belki bir şans döner

Tanrı ressam çizer kader

cennet annem kadar güzel

burda açsan, şükret yeter

çünkü orda herkes özel

peki yoksa öyle bir yer?

dost insanın aynası

bütün aynalar aynıdır

sevgi saygının paydasıysa

menfaati çıkartın

hayat eşittir sıfır

ve de koskocaman yalandır

neden bir rol secer hayatta insanoglu kendine?

ve hiç pes etmeden devamlı oynar aynı sahnede

gönül bir muhakeme

tutuklu kaldı bir çift cümle

bu sözlerimi atın açık Denizlere

Ulaş ve Mahir'e

ve onca faili meçhul ve gayri meşru alemi legal kılan benim sahipsiz ülkeme

gülerken ağlanılacak haline

giderek bağlanılacak gaibe

bir ses duyar gider bakar papaz

iş üstündeyken rahibe bile kanmış dünyanın rengine

ve tam düzeldi derken herşey tersine gider

hayat karanlık oda, rap fener

aldığı kadar vermeyi bilseydi insanoğlu dünya belki olurdu daha güzel

başımda dert

hayalin el verip çekip çıkarsa bedenimi

neden mi?

çünkü burası çok soğuk bir yer

bu kez kalem değil ki bana bir silgi ver

ve bendeniz hayatı resmeder

gözümde yok ki fer, alnımda onca ter

düştün mü uzanan el bulunumaz ama

hayat adı bunun, adı batsın onun

hepsi para pulun köpeği ve kulu

neden dünya adaletsiz?

adalet, insan icadı kesin

bana cevap verin

bugün ölürsem tadında bırakıp oyunu yarın cennete gidebilir miyim ki?





[Nakarat]



Var yok var yok

O var yok bir var bir yok

Tanrı ağlarsa yağmur yağar

Tanrı gülerse de açar mı güneş

Tanrı bir göl yaratır benden

beni söndürmek için senden ateş







VERSE 2



Yağmur Tanrı'nın gözyaşı

sen sanarsın o ağlamaz

oysa öyle pişman etmiştir ki insan Tanrıyı

O her bir baktığında gökyüzünden

kendi dahi inanamaz

ne oldu ki? ve ben ne yarattım? diye

sorar mı Tanrı sence kendine

ölüp kalır mı onca masumane gül benizli çocuk

silah satma derdine

ayıpsa kendime

peki neden karışmaz Tanrı dünyevi işe?

sokakta aç, evinde bir gram huzursa yok

neşe bulunmayan kişi de Tanrının kulu değil de ne?

sıkıntı var bir yerde

ve yokluk çizdiğim en ince çizgi caddelerde

Tanrım sizin orda da mı adalet böyle gelgitlerde?

deva mı derde?

kuruldu onca sahne,onca oynayan var ancak hepsi birbirinden sahte

yıkıldı perde,oyun biter ve bendeniz gider finalde

elim dikenle merhabalaştı güle dokunmak istedim de

bak ne umdu ki ne buldu insanoğlu yeryüzünde

neden Tanrı çok uzak biryerde gökyüzünde?

içimde gizli bir günah, önümde yol

en az ölmek kadar yaşamak zor

ki yaşamadan öğrenmenin bir ismi yok

ve tarif etmekle bulunmaz hiçbir yol

bugün güneşle kolkolaydım yarınıysa bilmek zor

bir bulut olup yağar, kor alevim sönüp gelir sonbahar biter

birgün açılır yol, hayat ağır ve taşıması zor

yüküm ağır çok

var olana dek yok

kaç gecenin sabahı zor

ve sen onu gel bir de bana sor

için acısa da yap rol

belli etme hadi gül kalk

bugünde karıştı düne gör bak

neden konuşmak yerine var susmak

yürümek değil amacım koşmak



[Nakarat]



Var yok var yok

O var yok bir var bir yok

Tanrı ağlarsa yağmur yağar

Tanrı gülerse de açar mı güneş

Tanrı bir göl yaratır benden

beni söndürmek için senden ateş